ارزیابی مدل علَی روابط بین پیشینۀ تحصیلی، خودکارآمدی، اهداف عملکردی و پیشرفتتحصیلی در دانشجویان

هدف این تحقیق بررسی الگوی ساختاری پیشینۀ تحصیلی، خودکارآمدی، اهداف عملکردی وپیشرفتتحصیلی دانشجویان از طریق روش تحلیل مسیر بود. به همین منظور، نمونه آماری به تعداد370 نفر از دانشجویان دانشگاه بوعلی به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و به( پرسشنامۀ خودکارآمدی شرر و همکاران ( 1982 ) و اهداف عملکردی میدگلی و همکاران ( 1994پاسخ دادند. همچنین، برای اندازهگیری پیشرفتتحصیلی دانشجویان، از معدل نمرات پایانینیمسالهای قبلی و نیمسال کنونی آنها استفاده شد. نتایج نشان دادند که مدل با دادههای این پژوهشاز برازش کاملی برخوردار است. پیشینۀ تحصیلی، هم بهطور مستقیم و هم غیرمستقیم، از طریقواسطهگری متغیرهای خودکارآمدی و اهداف عملکردی بر پیشرفتتحصیلی بعدی تأثیر معنادار دارد.